V GC 351/22 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Radomiu z 2022-11-03
Sygn. akt V GC 351/22 upr
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 3 listopada 2022r.
Sąd Rejonowy w Radomiu V Wydział Gospodarczy
w następującym składzie:
Przewodniczący: sędzia Wojciech Karwat
Protokolant: Tomasz Wójcicki
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2022 roku w Radomiu
sprawy z powództwa C. S.
przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w R.
o zapłatę
I. zasądza od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w R. na rzecz C. S. kwotę 14670,35 zł (czternaście tysięcy sześćset siedemdziesiąt złotych trzydzieści pięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 10 maja 2022 roku do dnia zapłaty;
II. zasądza od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w R. na rzecz C. S. kwotę (...) (cztery tysiące trzysta sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 10 maja 2022r. powód C. S., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, domagał się zasądzenia od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w R. kwoty 14670,35 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dochodzone roszczenie obejmuje wynagrodzenie za dwukrotne wykonanie remontu pomieszczeń w budynku nieruchomości przy ul. (...) w R. na zlecenie pozwanego, skapitalizowane odsetki oraz rekompensaty za koszty odzyskiwania należności. DO pozwu dołączono faktury VAT, protokoły odbioru robót i potwierdzenie częściowej zapłaty roszczenia.
Wydany w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym został w całości zaskarżony przez pozwanego, który w treści sprzeciwu wskazał jedynie, że podnosi zarzut nieistnienia zobowiązania oraz przedwczesnego wystąpienia z powództwem, dlatego wnosił o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu.
Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie nie był sporny fakt zawarcia między stronami i wykonania umowy o remont pomieszczeń w budynku przy ul. (...) w R.. Po wykonaniu prac strony sporządziły protokół odbioru wykonanych robót z dnia 17 czerwca 2020 r., w którym reprezentant zamawiającego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w R. potwierdził dobrą jakość wykonanych robót i nie zgłosił żadnych uwag i zastrzeżeń oraz potwierdził wartość prac na 5000 zł netto (d: protokół odbioru – k. 13). Tego samego dnia powód wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 6150 zł brutto (d: faktura – k. 12), która została częściowo zapłacona do kwoty 500 zł (potwierdzenie zapłaty – k. 14). Następnie w dniu 20 lipca 2020 r. sporządzono kolejny protokół odbioru wykonanych prac obejmujących remont pomieszczeń przy ul. (...) w R., w którym reprezentant pozwanego również potwierdził dobrą jakość wykonanych prac, wartość tych prac na kwotę 5000 zł netto oraz nie zgłosił żadnych uwag i zastrzeżeń (d: protokół – k. 16). Tego samego dnia powód wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 6150 zł brutto z terminem płatności do 27 lipca 2020 r. (d: faktura – k. 15).
Wezwaniem do zapłaty z 17 grudnia 2021 r., doręczonym pozwanemu 23 grudnia 2020 r., powód domagał się uregulowania zaległości w kwocie 11800 zł (d: wezwanie do zapłaty – k. 17, potwierdzenie doręczenia – kl. 19). Ponowne wezwanie do zapłaty pozwany odebrał w dniu 26 stycznia 2022 r. (d: ostateczne wezwanie do zapłaty – k. 20, potwierdzenie odbioru – k. 21v).
Powyższe okoliczności faktyczne wynikały z dokumentów przedstawionych przez stronę powodową, które nie budziły wątpliwości Sądu co do swej prawdziwości i nie zostały zakwestionowane przez stronę pozwaną.
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości. Powód, dokumentami załączonymi do pozwu, wykazał fakt wykonania na zlecenie pozwanego dwóch remontów pomieszczeń przy ul. (...) w R. i fakt ustalenia przez strony wynagrodzenia za każdy z tych remontów na kwotę 5000 zł netto. Pozwany potwierdził w każdym przypadku prawidłowość wykonanego remontu oraz wysokość wynagrodzenia w kwotach po 5000 zł netto. Pomimo dwukrotnego wezwania do zapłaty pozwany w żaden sposób nie zareagował i nie kwestionował przed wytoczeniem powództwa zasadności i wysokości należnego wynagrodzenia. Również w sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty pozwany nie zawarł żadnych zarzutów odnośnie okoliczności istotnych dla ustalenia zobowiązania.
W świetle powyższego wnioski dowodowe zawarte w piśmie procesowym ustanowionego przez pozwanego pełnomocnika, który wnioskował jednocześnie o odroczenie wyznaczonej w sprawie rozprawy, nie zasługiwały na uwzględnienie i zostały przez Sąd uznane jako zgłoszone, w sposób oczywisty, wyłącznie w celu przedłużenia postępowania. Pozwany wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu budownictwa na okoliczność zakresu, rodzaju i charakteru prac i robót wykonanych przez stronę powodową oraz jakości prac i robót wykonywanych przez stronę powodową, a także wartości tych prac, nie formułując przy tym żadnych zarzutów co do tych okoliczności, wynikających z dokumentów przedstawionych przez stronę powodową. W szczególności pozwany nie zaprzeczył, aby jakość i wartość prac była potwierdzona przez pozwanego w załączonych do pozwu protokołach odbioru robót, ani nie powołał żadnych okoliczności, które wskazywałyby na występowanie jakichkolwiek przesłanek do kwestionowania ilości, jakości i wartości wykonanych robót. Przez okres 2 lat od wykonania prac pozwany nie kwestionował istnienia zobowiązania, uznając nawet roszczenie poprzez zapłatę części należności z jednej z faktur. Nie powoływał się też na występowanie wad czy usterek. W tym kontekście, także wniosek pełnomocnika pozwanego o przesłuchanie świadków, których w odpowiedzi na sprzeciw zgłosiła strona powodowa, a następnie cofnęła wniosek, należało ocenić jako zmierzający wyłącznie do przedłużenia postępowania, a nie jako mający na celu dokonanie istotnych w sprawie ustaleń. Dowody te były zbędne dla rozstrzygnięcia, skoro powód udowodnił w sposób należyty roszczenie dokumentami dołączonymi do pozwu, a pozwany nie przedstawił żadnych twierdzeń i zarzutów przeciwko twierdzeniom pozwu.
Mając na względzie przytoczone okoliczności Sąd, na podstawie art. 647 w zw. z art. 658 kc, orzekł jak w punkcie I wyroku. Podstawę zasądzenia odsetek stanowiły przepisy art. 481 § 1 i 2 kc oraz art. 7 ust. 1 ustawy z 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 893). Powodowi przysługiwało też roszczenie w zakresie zryczałtowanych kosztów odzyskiwania należności od każdej z transakcji, na podstawie art. 10 ust. 1 powołanej ustawy.
O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Zgodnie z wyrażoną w tym artykule zasadą na stronie przegrywającej, którą w tym wypadku był pozwany, spoczywa obowiązek zwrotu przeciwnikowi kosztów procesu. Zasądzone koszty obejmowały: opłatę od pozwu w kwocie 750 zł, wynagrodzenie pełnomocnika będącego radcą prawnym ustalone według stawki minimalnej na podstawie § 2 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r., nr 265) oraz opłatę od pełnomocnictwa.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Radomiu
Osoba, która wytworzyła informację: sędzia Wojciech Karwat
Data wytworzenia informacji: