Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Radomiu

UZASADNIENIE

Pozwem (k. 3) z 29 lipca 2022 roku B. M. działając w imieniu i na rzecz małoletniej N. C. domagała się podwyższenia alimentów od pozwanego D. C. (1), ustalonych ugodą mediacyjną z 20 lipca 2020 roku w sprawie toczącej się przed tut. Sądem pod sygn. akt III RC 690/19, z kwoty po 750 złotych miesięcznie do kwoty po 1500 złotych miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podniosła, iż w ostatnim czasie wzrosły koszty utrzymania powódki, która zaczęła uczęszczać do przedszkola, co generuje wydatki związane zarówno z utrzymaniem małoletniej jak i dowozem do placówki. Wskazała, że pozwany w dacie zawarcia ugody był osobą bezrobotną, a obecnie podjął pracę jako kierowca. B. M. sprawuje codzienną opiekę nad dzieckiem i m.in. z tego względu nie może podjąć pracy.

W piśmie (k. 7) z 31 sierpnia 2022 roku, precyzującym wniosek o zabezpieczenie, B. M. wyszczególniła koszty utrzymania powódki i wskazała, iż miesięcznie na wyżywienie małoletniej przeznaczyć należy 500 zł, witaminy i suplementy diety- 100 zł, odzież- 200 zł, artykuły higieniczne- 150 zł, koszt dowożenia do przedszkola i lekarzy- 300 zł, opłata za przedszkole- 300 zł, rozrywka- 100 zł, udział w kosztach utrzymania mieszkania- 150 zł oraz wyprawka do przedszkola- 300 zł. Podniosła, iż powódka jest dzieckiem skłonnym do infekcji, a wydatki na lekarstwa i niezbędne wizyty lekarskie wynoszą ok. 150 zł miesięcznie. Dodatkowo wskazała, iż obecnie nie pracuje, utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych w kwocie 900 złotych miesięcznie. Oprócz zasiłku otrzymuje również świadczenie wychowawcze ,,500+”. Pozwany natomiast, jako kierowca samochodów ciężarowych, uzyskuje znaczne dochody.

W odpowiedzi na pozew (k. 9) z 6 października 2022 roku pozwany D. C. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu wskazał, iż oprócz zasądzonych alimentów, ponosi dodatkowe wydatki związane z utrzymaniem córki tj. zakup odzieży, zabawek czy finansowanie wyjazdów i wyjść w ramach odbywanych kontaktów. Odnosząc się do swojej sytuacji finansowej wskazał, iż jest zatrudniony jako kierowca samochodu ciężarowego w firmie (...) SP. z o.o. w K., gdzie zarabia najniższą krajową. Odnosząc się natomiast do sytuacji matki dziewczynki wskazał, iż obecnie podjęła ona zatrudnienie oraz świadczy dodatkowo usługi krawieckie, co stanowi jej dodatkowy dochód. Pozwany podkreślał, iż angażuje się w życie dziecka, spędza czas z powódką, zapewnia jej rozrywkę. D. C. (1) deklaruje gotowość pomocy w opiece nad córką, odebraniu jej z przedszkola, gdyby kolidowało to z obowiązkami zawodowymi matki.

Postanowieniem (k. 116) z 15 grudnia 2022 roku Sąd Rejonowy w Radomiu w sprawie sygn. akt III RCz 56/22 oddalił zażalenie przedstawicielki ustawowej powódki B. M., na postanowienie Sądu wydane w niniejszym postępowaniu 7 października 2022 roku (k. 86), oddalające wniosek o udzielenie zabezpieczenia na czas trwania postępowania.

Pełnomocnik przedstawicielki ustawowej powódki, ustanowiony w toku postępowania, konsekwentnie popierał stanowisko wyrażone w pozwie, zaś pozwany wnosił o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Małoletnia N. C. urodzona (...) jest dzieckiem pochodzącym z nieformalnego związku pozwanego D. C. (1) i B. M. (d: odpis zupełny aktu urodzenia k. 4 akt III RC 690/19).

Obowiązek alimentacyjny pozwanego względem powódki skonkretyzowany został ugodą mediacyjną z 20 lipca 2020 roku, zawartą w sprawie o sygn. akt III RC 690/19 tutejszego Sądu, na mocy której D. C. (1) zobowiązał się do łożenia na rzecz córki alimentów w kwocie po 750 złotych miesięcznie (d: ugoda mediacyjna k. 23 akt III RC 690/19). Postanowieniem z 10 sierpnia 2020 roku, wydanym w powyższej sprawie nadano tejże ugodzie klauzulę wykonalności, umarzając jednocześnie postępowanie o alimenty (d: postanowienie k. 25 akt III RC 690/19). Orzeczenie to uprawomocniło się 3 września 2020 roku (d: zarządzenie z 10 września 2020 roku k. 27).

Rodzice powódki 25 października 2019 roku w sprawie tut. Sądu toczącej się pod sygn. akt III Nsm 1158/19 zawarli ugodę w przedmiocie kontaktów D. C. (1) z córką. Na mocy ugody kontakty pozwanego z córką odbywać się miały m.in. w pierwszy i trzeci weekend miesiąca od soboty od godz. 11.00 do niedzieli do godz. 19.00 oraz w każdy poniedziałek, wtorek i piątek od godz. 16.00 do godz. 19.00 z prawem ojca do zabierania małoletniej z miejsca zamieszkania. Kolejne postępowanie w przedmiocie kontaktów toczące się pod sygn. akt III Nsm 782/21 także zakończone zostało ugodą z 23 sierpnia 2021 roku. Na mocy porozumienia rodziców powódki rozszerzono kontakty D. C. (1) z małoletnią ustalając je w każdy piątek do godz. 19.30.

W dniu 2 października 2023 roku Sąd Rejonowy w Radomiu w sprawie sygn. akt III Nsm 826/22 zatwierdził kolejną ugodę zawartą przez D. C. (1) i B. M.. Na mocy tej ugody pozwany począwszy od 24 czerwca 2023 roku ma prawo do kontaktów z córką poza miejscem jej zamieszkania, bez obecności matki w każdy poniedziałek i wtorek od godz. 13.30 do godz. 18.00 oraz w nieparzystych tygodniach roku od piątku od godz. 16.00 do niedzieli do godz. 18.00. Pozwany zobowiązany jest do odbierania dziecka z miejsca zamieszkania lub placówki edukacyjnej i odwożenia córki do jej miejsca zamieszkania po zakończonym kontakcie. Ponadto, pozwany miał i w dalszym ciągu ma ustalone kontakty z małoletnią w okresie wakacji i ferii, Świąt Bożego Narodzenia, Ś. Wielkanocnych, w dniu urodzin oraz kontakty telefoniczne (d: ugoda mediacyjna k. 164-165, postanowienie k. 169 – w aktach III Nsm 826/22)

W dacie zawarcia ugody alimentacyjnej małoletnia N. C. miała niespełna 2 lata i pozostawała przy matce B. M., która przebywała wówczas na urlopie wychowawczym. Powódka była dokarmiana mlekiem modyfikowanym, co stanowiło wydatek rzędu ok. 300 zł miesięcznie oraz nosiła pampersy, na które przeznaczyć należało 230-250 zł miesięcznie. Poza tym powódce zapewnić należało odpowiednie warunki mieszkaniowe oraz wyżywienie, witaminy, leki, środki higieniczne, odzież, zabawki. Pozwany D. C. (1) pracował wówczas jako kierowca samochodu ciężarowego. Rodzice powódki nie zamieszkiwali razem od września 2019 roku.

Obecnie powódka N. C. ma 5 lat i uczęszcza do przedszkola. Odpłatność za pobyt w placówce wynosi od 200 do 300 zł miesięcznie. Zamieszkuje wraz z matką i dziadkiem macierzystym. Jest dzieckiem ogólnie zdrowym. Jest pod kontrolą alergologa i dermatologa. Na co dzień przyjmuje leki, których koszt wynosi 80 zł miesięcznie. Miała zaplanowaną kontrolę u okulisty. Powódka miała także kontrolę słuchu, która nie wykazała niczego niepokojącego. Ma również przerośnięty migdał, na ten moment wymagający obserwacji. Matka powódki we wrześniu oraz listopadzie 2023 roku była z córką w Poradni Chorób Płuc dla Dzieci w W. i poniosła koszty dojazdu z tym związane. N. C. przeszła badania, nie stwierdzono u niej alergii.

Matka powódki szacuje miesięczny koszt wyżywienia córki na 500-600 zł, zakup odzieży i obuwia- 200 zł, środki czystości i kosmetyki- 150 zł, dodatkowe wydatki przedszkolne- 50-70 zł. Koszty generują także dojazdy do przedszkola, zakup odzieży na zmianę, wizyty lekarskie. Koszt wyprawki do przedszkola wraz z zakupem butów wyniósł matką powódki 600 zł, ubezpieczenie- 40 zł, składka na radę rodziców- 80 zł, składka rodziców- 70 zł na pół roku, książki- 163 zł. Ponadto, B. M. poniosła koszty wycieczki do kina- 35 zł, zdjęć- 15 zł, warsztatów LEGO- 15 zł.

Przedstawicielka ustawowa powódki B. M. ma 45 lat, z zawodu jest krawcową. Poza małoletnią ma także pełnoletnią córkę A.. Od 3 października 2022 roku do 2 października 2023 roku była zatrudniona w Urzędzie Gminy w K. jako pracownik gospodarczy. Od 3 października 2023 roku do 1 stycznia 2024 roku przebywała na zwolnieniu lekarskim, a od 2 stycznia 2024 roku pobierać będzie przez okres 6 miesięcy świadczenie rehabilitacyjne. Mieszka w domu ojca wraz z nim i powódką. Dzieli koszty utrzymania domu z ojcem. Należność za energię wynosi ok 900 zł za 3 miesiące, woda- 126 zł za pół roku, gaz z butli- 65-80 zł miesięcznie. Nieruchomość ogrzewana jest węglem. B. M. przekazuje ojcu 100 zł miesięcznie za energię, połowę kosztów za zakup butli gazowych, opłaca rachunki za wodę oraz podatek w wysokości 66 zł rocznie. Do zakupu węgla dołożyła ojcu 1500 zł.

B. M. w kwietniu 2023 roku przeszła operację usunięcia guza na piersi. Po operacji była na zwolnieniu lekarskim przez miesiąc. Jest pacjentką (...) Centrum Onkologii i ma zaplanowane leczenie na 5 lat w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia (d: skierowanie na badania k. 121). Jest pod kontrolą endokrynologa, okulisty, dentysty oraz ma problemy z żołądkiem. Po radioterapii ma zalecony krem, który kosztuje 30 zł. Na własne wyżywienie przeznacza 500-600 zł, środki czystości i kosmetyki 200-250 zł, nie jest natomiast w stanie wskazać jaką kwotę przeznacza na odzież i obuwie. Przyjmuje suplementy i leki ochronne, które stanowią wydatek 150-200zł miesięcznie. Otrzymuje świadczenie wychowawcze ,,500+”. Ponadto, pobiera alimenty na rzecz starszej córki A. w wysokości 700 zł. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowy w Radomiu M. W. prowadzi egzekucję z wniosku B. M. przeciwko M. M. w związku ze spłatą z majątku wspólnego. W okresie od 8 grudnia 2017 roku do 9 października 2023 roku komornik wyegzekwował na rzecz przedstawicielki ustawowej powódki 87 468, 63 zł. Na dzień 23 października 2023 roku M. M. miał nadto zadłużenie na kwotę 21 901, 50 zł (d: zaświadczenie o dokonanych wpłatach k. 323-326).

Pozwany D. C. (1) ma obecnie 50 lat, z zawodu jest kierowcą mechanikiem. Poza małoletnią nie posiada innych dzieci. Od około 20 lat ma problemy zdrowotne z kamieniami na nerkach. Jest po operacji wyrostka. Uczęszcza na spotkania z psychologiem raz w miesiącu, wizyty są bezpłatne. Mieszka w domu należącym do brata D. C. (2). Zużywa dwie butle gazu na rok za kwotę 60 zł każda, opłata za zużycie wody wynosi 300 zł rocznie oraz energia 800 zł także rocznie. Do ogrzania domu konieczny jest zakup 3,5 tony ekogroszku, którego cena obecnie oscyluje w granicach 2000 zł za tonę. Otrzymał dofinansowanie w wysokości 3000 zł na zakup ekogroszku. Pozwany często spożywa posiłki u matki, która mieszka w budynku obok i najczęściej przekazuje jej 150 zł tygodniowo na zakupy. Szacuje koszty swojego utrzymania na kwotę 1000 zł miesięcznie.

Pozwany jest zatrudniony jako kierowca w firmie (...) sp. z o.o. w K. za najniższym miesięcznym wynagrodzeniem. W 2021 roku pozwany osiągnął dochód w wysokości 30 000 zł (d: kopia PIT-37 k. 81-84). W okresie od 1.11.2023r. do 30.11.2023r. jego wynagrodzenie wynosiło 3600 zł brutto (d: zaświadczenie o dochodach k. 322). Jest w trakcie budowy własnego domu. Pozwany przez 20 lat pracował we Francji i posiadał oszczędności z tego okresu, które przeznaczył na zakup działki i budowę nieruchomości. Posiada także samochód osobowy z 2007 roku i motocykl z 2003 roku. Po powrocie z Francji pracował jako kierowca samochodu ciężarowego na trasach międzynarodowych. Obecnie pracuje tylko w kraju ze względu na częste kontakty z powódką. Wyjeżdżając za granicę trudnił się zakupem m.in. rowerów, maszyn budowlanych i ich sprzedażą w kraju. Ostatni raz wyjechał za granicę w lutym 2023 roku w celu zakupu samochodu ciężarowego dla pracodawcy. Obecnie nie posiada oszczędności, nie ma również żadnych zobowiązań kredytowych.

D. C. (1) realizuje kontakty z córką zgodnie z zawieranymi ugodami tj. uprzednio w każdy poniedziałek, wtorek i piątek od godz. 16.00 do godz. 19.00 oraz w co drugi weekend od piątku od godz. 16.00 do godz. 19.00 w niedzielę. Od czerwca 2023 roku kontakty pozwanego z córką odbywają się w zmodyfikowanym zakresie, bowiem w każdy poniedziałek i wtorek od 13.30 do 18.00 oraz w nieparzystych tygodniach od piątku od godz. 16.00 do niedzieli do godz. 18.00. Małoletnia jest wówczas na utrzymaniu pozwanego, który zapewnia jej wyżywienie, kupuje odzież. Zdarza się także, że sprawuje opiekę nad córką, gdy małoletnia jest chora. Kilka razy w trakcie minionego roku był z nią na wizycie u lekarza. Ponadto, opiekował się powódką przez tydzień, gdy B. M. przebywała w szpitalu oraz 1 stycznia 2023 roku, gdy pojechała na pogotowie. Przejął opiekę nad córką także, gdy B. M. pojechała do W.. W grudniu 2023 roku również sprawował opiekę nad córką przez cały weekend, który przypadał matce powódki. B. M. odebrała małoletnią w niedzielę o godz. 18.30. Był z córką na szczepieniu w grudniu.

Pozwany wyjeżdża także z córką na wypoczynek. W 2022 roku był w Z. i O.. W 2023 roku nie wyjeżdżał na wypoczynek z powódką z uwagi na jej chorobę oraz operację wyrostka, którą przeszedł. Ma kontakt z wychowawcami powódki w przedszkolu oraz dostęp do dziennika. Deklaruje chęć uczestniczenia w kosztach związanych z uczęszczaniem przez powódkę do przedszkola, gdy B. M. będzie zgłaszała mu taką konieczność. Opłacił córce paczkę na M. za kwotę 30 zł, promenadę z kucykiem- 15 zł, kostium do przedszkola- 35 zł. Ponadto, w listopadzie 2023 zapisał córkę na lekcję angielskiego do szkoły językowej R. (...) w R. i ponosi z tego tytułu wydatki w wysokości 159 zł miesięcznie oraz kupił małoletniej potrzebne do nauki książki za kwotę 105 zł. Dowozi córkę na zajęcia raz w tygodniu (d: kopia harmonogramu płatności k. 335-336, kopia potwierdzeń przelewu k. 337-338). Deklaruje wydatkowanie około 1000 zł miesięcznie na rzecz małoletniej N. C., poza przekazywanymi alimentami.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty wskazane w treści uzasadnienia, dokumenty zgromadzone w aktach sprawy niniejszej oraz aktach Sądu Rejonowego w Radomiu sygn. akt III RC 690/19 oraz I. N. 826/22, a także zeznania przedstawicielki ustawowej powódki B. M. i pozwanego D. C. (1). Sąd uwzględnił także zeznania świadka D. C. (2), jednakże jego wiedza odnośnie sytuacji materialnej, osobistej i zdrowotnej rodziców powódki była wybiórcza. Dowody te uznano za wiarygodne w takim zakresie, w jakim miało to odzwierciedlenie przy konstrukcji stanu faktycznego.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne jedynie częściowo.

Zgodnie z przepisem art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej K.r.o.) zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego można żądać jedynie w razie zmiany stosunków. Zakres obowiązku alimentacyjnego reguluje art. 135 § 1 K.r.o., w myśl którego wysokość alimentów uzależniona jest od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanych. Natomiast przez zmianę stosunków należy rozumieć wszelkie zmiany powodujące zmianę (zwiększenie, ale i zmniejszenie) zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub też zmianę (zwiększenie, ale i zmniejszenie) zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Podkreślić przy tym należy, że muszą być to zmiany, które zaistniały już po wydaniu orzeczenia w którym uprzednio zasądzono alimenty lub po zatwierdzeniu ugody przez sąd. W każdym razie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego winny być zaspokajane w takim zakresie w jakim pozwalają na to możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego.

Od daty zawarcia ugody alimentacyjnej przez rodziców powódki upłynęło przeszło 3 lata. N. C. ma 5 lat i nie ulega wątpliwości, iż nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Powódce nadal zagwarantować należy odpowiednie warunki mieszkaniowe, odzież, wyżywienie, opiekę medyczną, zadbać o edukację, rozwój zainteresowań oraz wypoczynek. Uprzednio powódka była dokarmiana mlekiem modyfikowanym i korzystała z pampersów, co łącznie stanowiło wydatek w wysokości 530-550 zł miesięcznie. Obecnie matka powódki nie ponosi już tych kosztów. Pojawiły się jednak inne wydatki związane z utrzymaniem powódki. Sąd zwrócił uwagę na fakt, iż matka powódki szacuje koszty wyżywienia zarówno swoje jak i małoletniej na 500-600 zł miesięcznie, co jest wątpliwe zważywszy na to, iż powódka uczęszcza do przedszkola gdzie ma zapewnione wyżywienie oraz przez kilkanaście dni w miesiącu widuje się z pozwanym i pozostaje wówczas na jego utrzymaniu.

Przedstawicielka ustawowa powódki podkreślała pojawienie się wydatków związanych z uczęszczaniem przez powódkę do przedszkola. W ocenie Sądu z pewnością są to usprawiedliwione koszty utrzymania dziecka. Matka powódki wskazywała także, iż małoletnia wymaga kontroli specjalistów alergologa, dermatologa, okulisty, a także przeszła badania słuchu, co wiązało się z koniecznością m.in. dojazdów na wizyty. Stan zdrowia powódki wymaga obserwacji, nie zaś specjalistycznego leczenia, które generowałoby dodatkowe koszty. Sąd nie kwestionuje jednak wydatków związanych z kontrolą u specjalistów.

Sąd zważył, iż zmieniła się sytuacja zarówno matki jak i ojca powódki. Matka powódki uprzednio przebywała na urlopie wychowawczym i opiekowała się córką. Małoletnia uczęszcza do przedszkola, co umożliwiło B. M. podjęcie pracy. Przez rok była zatrudniona jako pracownik gospodarczy w Urzędzie Gminy w K.. Matka powódki mogła podjąć pracę także z uwagi na fakt, iż w kryzysowych sytuacjach może liczyć na pozwanego. Sąd nie kwestionuje, że zmieniła się także sytuacja zdrowotna B. M.. Zdiagnozowano u niej guza piersi, jest po operacji, natomiast leczenie związane z diagnozą będzie kontynuować przez 5 lat. Jest pod kontrolą endokrynologa, okulisty, dentysty oraz ma problemy z żołądkiem. Obecnie przebywa na świadczeniu rehabilitacyjnym. W okresie 6 lat otrzymała 87 468,63 zł, a więc średnio niemal 15 000 zł rocznie, wyegzekwowane od M. M. tytułem spłaty z majątku wspólnego. Nadto, pobiera alimenty na rzecz córek N. i A. oraz świadczenie wychowawcze ,,500+” na rzecz powódki. Nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności lub niezdolności do pracy.

Przedstawicielka ustawowa powódki zwracała uwagę na dobrą sytuację materialną pozwanego, co częściowo potwierdza wynik postępowania. Pozwany pracując przez lata we Francji zgromadził pokaźne oszczędności, które przeznaczył na budowę domu, zakup auta i motocykla. D. C. (1) w dacie zawarcia ugody był kierowcą samochodów ciężarowych i wyjeżdżał za granicę. Obecnie pracuje w tym samym charakterze jednak w kraju, a więc – wbrew jego twierdzeniom – wykonuje popłatny zawód. Nie było jednak zasadne obciążenie go obowiązkiem alimentacyjnym w szerszym zakresie tylko z uwagi na to, iż jego sytuacja zarobkowa i majątkowa jawi się korzystniej od sytuacji B. M.. Sąd rozstrzygając o obowiązku alimentacyjnym bierze pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na wysokość świadczeń m.in. udział pozwanego w życiu dziecka czy też partycypowanie w dodatkowych kosztach.

Nie ulega wątpliwości, że D. C. (1) jest zaangażowany w opiekę i wychowanie córki. Pozwany widuje się z córką co najmniej w co drugi weekend od godz. 16.00 w piątek do godz. 18.00 w niedzielę. Ponadto, w każdy poniedziałek i wtorek od godz. 13.30 do godz. 18.00. Co więcej, pozostaje do dyspozycji B. M., gdy córka wymaga opieki. W grudniu opiekował się powódką także w weekend przypadający jej matce. Sprawował opiekę także w tygodniu, gdy małoletnia była chora, a matka powódki miała obowiązki zawodowe. Zajmował się córką podczas pobytu B. M. w szpitalu i na pogotowiu. Matka powódki zawsze mogła liczyć na jego pomoc. Nie musiała organizować opieki dla córki, mimo że pozwany także ma swoje obowiązki zawodowe i ma ustalone kontakty w konkretnych terminach. D. C. (1) pragnie jednak częstych spotkań z małoletnią, jest z nią silnie związany, córka także chętnie przebywa u ojca. Podczas kontaktów powódka jest na utrzymaniu ojca. Ponadto, pozwany interesuje się edukacją małoletniej, zapisał córkę do szkoły językowej i ponosi wszelkie koszty z tym związane tj. miesięczne czesne w wysokości 159 zł oraz dojazdy do R. raz w tygodniu. Co więcej, interesuje się stanem zdrowia dziecka, w ubiegłym roku był z powódką na szczepieniu oraz kilka raz podczas infekcji na wizycie lekarskiej. Pozwany organizuje także powódce wypoczynek. W 2022 roku zabrał córkę do Z. i O.. D. C. (3) szacuje, iż na rzecz córki wydatkuje dodatkowo ok 1000 zł miesięcznie. W ocenie Sądu jest to realna kwota zważywszy, jak wykazano powyżej, na szeroki udział w życiu dziecka. Mimo to pozwany nie uchyla się od obowiązków i regularnie uiszcza ustalone z matką powódki alimenty.

Sąd nie miał wątpliwości, iż udział pozwanego w życiu córki jest duży, jednakże uznał, że na przestrzeni ostatnich lat nastąpił wzrost kosztów utrzymania związany ze wzrostem cen podstawowych produktów i chociażby z tej przyczyny kwotę ustalonych uprzednio alimentów należało podwyższyć.

Należy pamiętać, że obowiązek alimentacyjny ciąży na obojgu rodzicach. Pojawiające się nowe wydatki takie jak opłata za przedszkole czy dojazdy na kontrole do lekarza winni pokrywać oboje rodzice w ramach własnych obowiązków alimentacyjnych, zważywszy że oboje czynią starania o wychowanie córki. Nie jest więc zasadne, by całością kosztów utrzymania N. C. obciążyć wyłącznie pozwanego.

To wszystko biorąc pod uwagę sąd o obowiązku alimentacyjnym D. C. (1) wobec N. C. orzekł jak w sentencji wyroku, za podstawę przyjmując przepis art. 138 oraz 135 § 1 i 2 K.r.o.. Alimenty zasądzono poczynając od dnia wytoczenia powództwa. Dalej idące powództwo Sąd oddalił jako niezasadne.

Nadto, postanowił nie obciążać pozwanego kosztami sądowymi kierując się przepisem art. 102 K.p.c..

W oparciu natomiast o przepis art. 100 K.p.c. koszty procesu między stronami zniósł.

Wyrokowi zasądzającemu świadczenie Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 §1 pkt1 K.p.c.

Sędzia Dorota Tarka

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi przedstawicielki ustawowej powódki.

12 stycznia 2024 roku