Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Radomiu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1929/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. M.

Art. 180a k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 22 października 2021 roku w miejscowości W. (powiat (...)) M. M. kierował samochodem marki P. (...) o nr rej. (...). Kamery monitoringu na stacji pali M. w miejscowości W., ul. (...) zarejestrowały mężczyznę, którym okazał się być M. M.. Wjechał w/w samochodem na teren stacji paliw, a następnie brał udział w kolizji drogowej. M. M. mocą decyzji Prezydenta m.st. W. nr AO-D-II-II.5430.2.64.2014. (...) (7 (...)) z dnia 19 marca 2015 roku miał cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii B.

Zeznania świadka K. P.,

Kserokopia decyzji nr AO-D-II-II.5430.2.64.2014. (...) (7 (...)) Prezydenta m.st. W. wraz z potwierdzeniem odbioru,

Nagranie monitoringu ze stacji paliw.

1.k. 8-9 i 16 w aktach II W 1290/22,

2.k. 37-38,

3.k. 110.

M. M. skończył 46 lat. Posiada wykształcenie średnie, z zawodu – technik elektronik. Jest kawalerem, nie ma dzieci i nie posiada nikogo na utrzymaniu. Podejmuje prace dorywcze, z czego osiąga miesięczny dochód 2000 złotych. Nie posiada majątku. Był karany. Obecnie odbywa karę pozbawienia wolności w Areszcie Śledczym w R..

Oświadczenie,

Informacja z K..

1.k. 219,

2.k. 229-234.

M. M. został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu w sprawie II W 1290/22 prowadzonej przed tut. Sądem, polegającego na tym, że w dniu 22 października 2021 roku w miejscowości W. (powiat (...)) spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie obserwował uważnie drogi w wyniku czego uderzył w baner reklamowy oraz ogrodzenie posesji położonej przy ul. (...), po czym pozostawił pojazd i pieszo oddalił się z miejsca zdarzenia (data prawomocności – 1 kwietnia 2023 roku).

k. 87 w aktach II W 1290/22.

2.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na rozprawie w dniu 28 lutego 2023 roku podniósł, iż to nie on kierował samochodem marki P. (...) o nr rej. (...). Wskazał, iż nie wsiadł do wspomnianego samochodu, a jedynie pomagał innemu kierowcy wypchnąć pojazd z uwagi na fakt, iż ten nie chciał odpalić.

Wyjaśnienia oskarżonego M. M..

1. k. 219-219v.

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania świadka K. P.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka K. P.. Nie był on świadkiem przedmiotowego zdarzenia. Potwierdził jedynie, iż samochód marki P. nr rej. (...) został mu skradziony co stwierdził w dniu w dniu 22.10.2021 roku około 6.00. Zeznania te były spójne, chronologiczne oraz konkretne. Należało przyznać im walor wiarygodności. Dodatkowo znajdowały potwierdzenie w pozostałym materialne dowodowym w postaci nagrania monitoringu i protokołu oględzin pojazdu marki P..

Nagranie monitoringu ze stacji paliw M. w W.

Sąd przyznał walor wiarygodności dowodowi w postaci nagrania z monitoringu z dnia 22 października 2021 roku zabezpieczonym na stacji paliw M. w W.. Wyraźnie widać na nim twarz oraz sylwetkę oskarżonego. W ocenie Sadu, brak było jakichkolwiek wątpliwości, że to właśnie M. M. kieruje pojazdem marki P.. W pewnym momencie widać jak oskarżony nie może uruchomić pojazdu, próbuje go pchać oraz prosi o pomoc przypadkowo spotkaną osobę. Na nagraniu widoczne jest również jak M. M. porzuca samochód i pieszo oddala się z miejsca zdarzenia.

Kserokopia decyzji nr KM.II.5430.97.2009 wydanej przez Prezydenta Miasta R. wraz z potwierdzeniem odbioru,

Kserokopia decyzji nr AO-D-II-II.5430.2.64.2014. (...) (7 (...)) Prezydenta m.st. W. wraz z potwierdzeniem odbioru,

2. Informacja z K..

Zgromadzone w aktach sprawy dokumenty zostały sporządzone przez powołane do tego podmioty w zakresie ich kompetencji, w sposób szczegółowy i w formie zgodnej z prawem. Nie budziły wątpliwości Sądu co do prawdziwości zawartych w nich informacji i nie były kwestionowane w toku postępowania.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego M. M.

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na rozprawie w dniu 28 lutego 2023 roku podniósł, iż to nie on kierował samochodem marki P. (...) o nr rej. (...). Wskazał, iż nie wsiadł do wspomnianego samochodu, a jedynie pomagał innemu kierowcy wypchnąć pojazd z uwagi na fakt, iż ten nie chciał odpalić. Sąd krytycznie odniósł się do wyjaśnień oskarżonego, w których ten negował popełnienie przez siebie zarzucanego mu czynu. Stanowiły one jedynie przyjętą przez M. M. linię obrony nakierowaną na uniknięcie grożącej mu odpowiedzialności. Stały one w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym, który nie budził wątpliwości Sądu w niniejszej sprawie.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

M. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 180a k.k. przewiduje odpowiedzialność karną za zachowanie sprawcy, który prowadzi pojazd mechaniczny na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, nie stosując się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami. W orzecznictwie Sądu Najwyższego trafnie przyjęto, że zachowanie sprawcze opisane w art. 180a k.k. polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego przez osobę, której decyzją właściwego organu zostały cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami.

Warunkiem ponoszenia odpowiedzialności za przestępstwo o znamionach opisanych w art. 180a k.k. jest zatem istnienie w obiegu prawnym decyzji właściwego organu, pozbawiającej sprawcę uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi. Decyzja, o której mowa w tym przepisie, może być również decyzją administracyjną. Nie ulega przy tym wątpliwości, że istnienie takiej decyzji stanowi jedno ze znamion przestępstwa z art. 180a k.k., a jej brak oznacza, że nie zostało wypełnione znamię przestępstwa. Istotne znaczenie ma przy tym fakt, że przestępstwo z art. 180a k.k. może popełnić tylko osoba, wobec której decyzja administracyjna zapadła i tylko w okresie, na jaki cofnięto tą decyzją uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi. Zarazem, w okresie uwidocznionym w decyzji o cofnięciu uprawnień, osoba wobec której zapadło takie rozstrzygnięcie nie może ich odzyskać. Przestępstwo z art. 180a k.k. można popełnić wyłącznie umyślnie, dlatego też, jak słusznie podnosi się w orzecznictwie, dla przypisania oskarżonemu tego występku, niezbędnym jest dokonanie ustalenia, że prowadzący pojazd miał świadomość, iż wydana została wobec niego decyzja o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami, a ponadto, że jest ona wykonalna.

W świetle poczynionych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych bezspornym jest, iż M. M. w dniu 22 października 2021 roku prowadził pojazd mechaniczny, nie stosując się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami. Z zebranego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że w dacie prowadzenia przez oskarżonego pojazdu w obrocie prawnym funkcjonowała ostateczna decyzja AO-D-II-II.5430.2.64.2014. (...) (7 (...)) wydana przez Prezydenta m.st. W. w dniu 19 marca 2015 r., w której organ ten cofnął oskarżonemu uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi wg kat. B prawa jazdy z uwagi na przekroczenie 24 punktów karnych za naruszenie przepisów ruchu drogowego. Uprawnienia nie zostały przywrócone, ponieważ do chwili obecnej M. M. nie poddał się egzaminowi. M. M. miał przy tym świadomość, iż wydano wobec niego decyzjęo cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami, ponieważ do kserokopii przedmiotowej decyzji dołączono także potwierdzenie jej odbioru przez oskarżonego.

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. M.

I

I

Sąd wymierzając oskarżonemu karę kierował się dyrektywami sędziowskiego wymiaru sprawiedliwości wynikającymi z treści art. 53 § 1 i 2 k.k. W tym stanie rzeczy Sąd uznał, iż karą sprawiedliwą, współmierną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego będzie kara 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd miał na uwadze, że swoim zachowaniem oskarżony godził w tak istotne dobro, jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji. Sam fakt prowadzenia samochodu przez osobę, która nie ma do tego uprawnień stwarza niebezpieczeństwo dla innych uczestników ruchu. Oskarżony kierował pojazdem całkowicie lekceważąc wydaną wobec niego decyzję o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami kategorii B. Okolicznością obciążającą była dodatkowo uprzednia karalność oskarżonego.

Występek stypizowany w art. 180a k.k. zagrożony jest grzywną, karą ograniczenia wolności oraz karą pozbawienia wolności do 2 lat. Kształt przedmiotowego zagrożenia karnego wskazuje, iż w świetle dyrektywy zawartej w art. 58 § 1 k.k. karę pozbawienia wolności można wymierzyć oskarżonemu tylko i wyłącznie wówczas, gdy innego rodzaju kara, środek karny nie może spełnić celów przewidzianych dla kary.

W realiach niniejszej sprawy Sąd doszedł do przekonania, że dla osiągnięcia celów postępowania karnego zasadnym będzie wymierzenie wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności. Należy zasygnalizować, iż za popełnione przestępstwa wobec oskarżonego orzeczone kary pozbawienia wolności. Kary te swojej oczywistej dolegliwości, nie osiągnęły wobec oskarżonego pożądanych skutków, czego dowodem jest fakt popełnienia przez niego kolejnego przestępstwa.

Stosownie do treści art. 4 §1 k.k., Sąd mimo obowiązywania ustawy nowej, postanowił zastosować w niniejszej sprawie ustawę obowiązującą poprzednio, z uwagi na fakt, iż jest względniejsza dla sprawcy.

Zdaniem Sądu wymierzona kara o charakterze izolacyjnym będzie miała istotny dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów prewencyjnych i zapobiegawczych i z pewnością skłoni go do zrewidowania swojej postawy. Kara w orzeczonym wymiarze będzie stanowić dla oskarżonego adekwatną dolegliwość, uświadamiając mu naganność jego postępowania oraz nieopłacalność popełniania przestępstw w przyszłości. Rozstrzygnięcie to odegra również istotną rolę w procesie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa - wzmocnione zostanie poczucie bezpieczeństwa oraz nieuchronności poniesienia odpowiedzialności karnej za zachowanie sprzeczne z obowiązującym prawem. Uczyni ono także zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, wpłynie na kształtowanie pozytywnych postaw wobec prawa oraz umocni takie postawy już istniejące.

M. M.

II

I

Na podstawie art. 42 § 1a pkt 1 k.k. Sąd był zobligowany do orzeczenia wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i orzekł wymieniony zakaz na okres 1 roku uznając, że konieczne jest wyeliminowanie z ruchu drogowego sprawcy, kierującego pojazdami bez wymaganych do tego uprawnień. Oskarżony w sposób umyślny naruszył obowiązujące zasady ruchu drogowego, kierując samochodem wbrew decyzji o cofnięciu uprawnień.

W ocenie Sądu orzeczenie tego środka we wskazanym wymiarze spełni swoją funkcję i powstrzyma oskarżonego przed popełnieniem podobnego czynu w przyszłości. Sąd doszedł do przekonania, iż wskazany roczny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych będzie stanowił realną dolegliwość i przestrogę na przyszłość, wymiernie przyczyniając się do respektowania przez oskarżonego prawomocnych decyzji oraz zasad dotyczących bezpieczeństwa w ruchu lądowym. W ocenie Sądu okres ten pozwoli oskarżonemu zweryfikować swoją postawę i wyciągnąć wnioski na przyszłość, oddziałując na niego wychowawczo oraz prewencyjnie.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Z uwagi na fakt, iż oskarżony w niniejszej sprawie korzystał z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu, Sąd na podstawie art. 618 §1 pkt 11 k.p.k. oraz §4 ust. 1, 2, 3 oraz §17 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej (...) kwotę 619,92 (sześćset dziewiętnaście 92/100) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu.

IV

Biorąc pod uwagę sytuację osobistą i majątkową oskarżonego, Sąd na podstawie art. 624 §1 k.p.k. zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

1Podpis