Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Radomiu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 90/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

K. J.

Art. 280 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 11 sierpnia 2023 roku około godziny 17.00 T. K. przyjechał autobusem na teren dworca
(...) w R.. Udał się do sklepu (...) mieszczącego się przy wejściu do tunelu, gdzie zakupił hot-doga, za którego zapłacił banknotem wyjętym ze zwitka innych, które trzymał w tylnej kieszeni spodni. Mężczyzna był wówczas obserwowany przez K. J.. Po wyjściu ze sklepu przez T. K., podążał za nim K. J.. Podszedł do T. K. i zaczął przeszukiwać mu kieszenie. Gdy ten próbował się wyswobodzić, K. J. użył wobec niego przemocy polegającej na popychaniu, podjęciu próby unieruchomienia go w uścisku poprzez przytrzymywanie za szyję i głowę oraz wyrwaniu trzymanej przezeń w ręku siatki. Następnie zabrał z tylnej kieszeni spodni T. K. pieniądze w kwocie
1150 zł i zaczął uciekać. Został ujęty przez pracownika ochrony G. S.. Wezwany na miejsce patrol Policji zatrzymał K. J.. Ujawniono przy nim skradzione pieniądze, które zostały zwrócone T. K..

1.  Wyjaśnienia oskarżonego K. J.,

2.  Zeznania świadka M. W.,

3.  Zeznania świadka G. S.,

4.  Zeznania świadka T. K.,

5.  Protokół badania stanu trzeźwości,

6.  Protokół przeszukania osoby,

7.  Protokół oględzin miejsca zdarzenia,

8.  Zapisy monitoringu z protokołami ich odtworzenia

1.  47-49, 130v,

2.  32, 151v,

3.  28-29, 170v,

4.  14-17,

5.  4,

6.  5-7,

7.  9-13,

8.  35-37, 73, 75-84

2. U K. J. nie rozpoznano choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego ani innego zakłócenia czynności psychicznych w rozumieniu stanów wyjątkowych. Rozpoznano natomiast zaburzenia zachowania w przebiegu politoksykomanii. Miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia popełnionego czynu zabronionego i pokierowania swoim postępowaniem.

1.  Opinia sądowo-psychiatryczna

1.  103-104

3. K. J. ma 42 lat. Ma wykształcenie średnie techniczne. Jest kawalerem. Ma jedno dziecko w wieku 8 lat i zawód zbrojarza. Przed osadzeniem pracował w D. (...)
z wynagrodzeniem w wysokości około 12 000 zł. Nie posiada majątku. Był wielokrotnie karany, ostatnio wyrokiem Sądu Rejonowego w (...)z dnia 29 maja 2023 roku w sprawie
II K (...)za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. Był leczony psychiatrycznie.

1.  Oświadczenie,

2.  Informacja z K.

1.  130,

2.  157-162

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Lp. 1

Wyjaśnienia oskarżonego K. J.

Oskarżony K. J. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu zabronionego. Wyraził żal z powodu swojego zachowania. Wyjaśnienia oskarżonego w tym przedmiocie nie budziły wątpliwości Sądu. Znajdowały pełne potwierdzenie
w pozostałym zgromadzonym w niniejszej sprawie materiale dowodowym w postaci zeznań pokrzywdzonego T. K., zeznań świadków M. W. i G. S., protokołu badania stanu trzeźwości oskarżonego, protokołu przeszukania osoby oskarżonego, zapisu monitoringu z protokołami ich odtworzenia, a także opinii sądowo-psychiatrycznej dotyczącej oskarżonego. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach wprawdzie w pewnym stopniu starał się wybielić swoje zachowanie, niemniej jednak sposób w jaki dopuścił się zarzucanego mu czynu wynika jednoznacznie z zeznań pokrzywdzonego, jak i nagrania
z monitoringu. Jednocześnie oskarżony potwierdził, że stosował przemoc fizyczną wobec oskarżonego oraz że czynił to, żeby zabrać pokrzywdzonemu pieniądze.

Lp. 1

Zeznania świadka M. W.,

Zeznania świadka G. S.

Świadek M. W. jest funkcjonariuszem Policji. Świadek G. S. jest pracownikiem ochrony na dworcu PKP. Świadkowie są osobami obcymi dla oskarżonego i pokrzywdzonego. Nie mieli interesu w rozstrzygnięciu niniejszej sprawy. Informacje istotne dla jej przedmiotu znali wyłącznie z racji wykonywanych czynności służbowych i pracowniczych. Wiarygodność złożonych przez nich zeznań nie budziła wątpliwości Sądu.

Lp. 1

Zeznania świadka T. K.

Zeznania pokrzywdzonego T. K. były co do zasady jednoznaczne, konsekwentne i logiczne. Pokrzywdzony umieszczał poszczególne opisywane przez siebie zdarzenia w czasie
i przestrzeni. Podawał związki przyczynowo - skutkowe. Zeznania pokrzywdzonego i wyjaśnienia oskarżonego korespondowały ze sobą co do przebiegu zdarzenia w tym znaczeniu, że wynika z nich zgodnie, że oskarżony w dniu 11 sierpnia 2023 roku w R.
w rejonie dworca PKP, po uprzednim użyciu przemocy wobec pokrzywdzonego zabrał z tylnej kieszeni jego spodni pieniądze
w kwocie 1150 zł.

Lp. 2

Opinia sądowo-psychiatry-czna

Opinia spełniała wymogi określone w art. 201 k.p.k. tzn. była jasna, zupełna i nie zawierała wewnętrznych sprzeczności. Została wydana przez biegłych dysponujących wiedzą specjalną z zakresu czynności psychicznych człowieka. Została oparta na całokształcie zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego. Rzetelność opinii nie budziła wątpliwości Sądu.

Lp. 1, 3

Dowody z dokumentów

Zgromadzone w aktach sprawy dokumenty zostały sporządzone przez powołane do tego podmioty w zakresie ich kompetencji
i zgodnie z prawem. Nie budziły wątpliwości i nie były kwestionowane w toku postępowania.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Pkt I

K. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 280 § 1 k.k. odpowiedzialności karnej podlega ten, kto kradnie używając przemocy wobec osoby lub grożąc jej natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Zachowanie się sprawcy przestępstwa określonego w tym przepisie polega na zaborze rzeczy w celu przywłaszczenia dokonanym przy użyciu wskazanych w nim szczególnych sposobów zachowania skierowanych na osobę służących do zawładnięcia rzeczą.

Użycie przemocy wobec osoby polega na fizycznym i bezpośrednim oddziałaniu na ciało człowieka, ukierunkowanym na przełamanie lub uniemożliwienie oporu. Znamię to należy zatem wykładać podobnie jak na gruncie art. 191 § 1 (Marek, Komentarz, s. 596; Michalski [w:] Wąsek, Zawłocki II, s. 978).

Użyciem przemocy wobec osoby w rozumieniu omawianego przepisu jest nawet zastosowanie niewielkiej siły fizycznej, odpowiadającej naruszeniu nietykalności cielesnej, jeżeli zastosowanie jej prowadzi do przełamania woli pokrzywdzonego (wyrok SA w Katowicach z 13.12.1994 r., II AKr 189/94, OSA 1995/4, poz. 19; Michalski [w:] Wąsek, Zawłocki II, s. 978).

Oskarżony K. J. zrealizował znamiona z art. 280 § 1 k.k. w ten sposób, że w dniu
11 sierpnia 2023 roku w R. w rejonie dworca PKP, po uprzednim użyciu przemocy wobec T. K. polegającej na popychaniu go, podjęciu próby unieruchomienia go w uścisku poprzez przytrzymywanie za szyję i głowę oraz wyrywaniu trzymanej przezeń w ręku siatki, zabrał z tylnej kieszeni jego spodni pieniądze w kwocie 1150 zł.

Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Obejmował swoją świadomością i wolą całość znamion czynu zabronionego. Bezpośrednio przed jego popełnieniem obserwował pokrzywdzonego. Wiedział, że posiada on w kieszeni pieniądze. Podążał za nim po wyjściu ze sklepu, a następnie przypuścił atak wobec jego osoby, dzięki stosowanej przemocy zabrał pokrzywdzonemu pieniądze,
z którymi następnie zaczął oddalać się z miejsca zdarzenia.

Popełniony przez oskarżonego czyn zabroniony należało uznać za zawiniony. Oskarżony miał zachowaną pełną zdolność do rozpoznania czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Zebrany
w sprawie materiał dowodowy oraz zasady prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego wykluczają możliwość przyjęcia, iż oskarżony działał pod wpływem błędu lub pozostawał
w jakiejkolwiek nadzwyczajnej sytuacji motywacyjnej. Czyn oskarżonego był karygodny, ponieważ stopień jego społecznej szkodliwości był większy niż znikomy.

Na gruncie niniejszej sprawy zaktualizowała się potrzeba rozstrzygnięcia, która ustawa jest względniejsza w rozumieniu art. 4 § 1 k.k. dla oskarżonego, a w konsekwencji wyboru stosowanej ustawy. Ustawą względniejszą dla sprawcy jest taka, która zastosowana w konkretnej sprawie przewiduje dla sprawcy najłagodniejsze konsekwencje. Z dniem 1 października 2023 roku weszły
w życie poważne zmiany w kodeksie karnym. Nowelizacja objęła praktycznie cały kodeks, zmieniając albo dodając przepisy, zarówno w części ogólnej, jak i szczególnej co do zasady przewidując dla sprawców przestępstw surowsze konsekwencje. Nowe przepisy przewidują w szczególności surowsze kary, zmienione i nowe przepisy ustalające zasady wymiaru kary dotyczące m.in. okoliczności obciążających i łagodzących. Z tym dniem zaostrzono również zagrożenie karą pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. Mając na uwadze powyższe Sąd w niniejszej sprawie zastosował ustawę kodeks karny w brzmieniu obowiązującym w czasie popełnienia czynu zabronionego.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. J.

Pkt I

Pkt I

Wymierzając oskarżonemu karę za przypisane mu przestępstwo, Sąd miał na względzie
z jednej strony, aby kara spełniła związane z nią cele społeczne, z drugiej zaś strony, aby była ona karą zindywidualizowaną, to jest taką, która w odniesieniu do konkretnego sprawcy popełniającego czyn przestępny, będzie zgodna z zasadami wskazanymi przez ustawodawcę
w treści przepisu art. 53 k.k. Sąd kierował się dyrektywami sędziowskiego wymiaru kary, bacząc by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, była adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu (ocenianej przez pryzmat wskazań zawartych w art. 115 § 2 k.k.) oraz spełniała tak cele wychowawcze
i zapobiegawcze w stosunku do oskarżonego, jak i cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Przy ocenie orzeczenia o karze Sąd miał powinność uwzględniania również tzw. ogólnoustrojowych zasad odnoszących się do sądowego wymiaru kary,
a w szczególności zasady sprawiedliwości społecznej i zasady równości wobec prawa.

Sąd miał na uwadze sposób stosowania przemocy, oskarżony popychał pokrzywdzonego a następnie podjął próbę unieruchomienia go
w uścisku poprzez przytrzymywanie za szyję
i głowę oraz wyrywanie trzymanej przez pokrzywdzonego w ręku siatki. Oskarżony działał w porze dziennej w miejscu publicznym w rejonie dworca PKP, mimo obecnej w pobliżu dużej liczby osób postronnych, okazując jawnie i nieskrępowanie brak poszanowania prawa,
w szczególności przepisów chroniących prawo własności, jak i zdrowie oraz nietykalność cielesną. Oskarżony został zatrzymany
z pieniędzmi pokrzywdzonego na krótko po zdarzeniu jedynie ze względu na interwencję pracownika ochrony.

Okoliczność obciążającą stanowiła dotychczasowa karalność oskarżonego. Oskarżony był dotychczas wielokrotnie karany, w tym za czyny z art. 278 § 1 k.k., art. 279 § 1 k.k., art. 280 § 1 k.k., art. 158 § 1 k.k.

Sąd z drugiej strony miał na uwadze, że oskarżony dokonał zaboru pieniędzy w kwocie 1150 zł, która choć nie była mała jak na tego typu przestępstwo, to jednak w przypadku czynu zabronionego polegającego jedynie na kradzieży byłaby bliska do kwoty warunkującej odpowiedzialność wyłącznie za wykroczenie.

Wymierzona kara pozbawienia wolności
w ocenie Sądu jest współmierna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu oraz spełni swoje zadania w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Po uwzględnieniu właściwości i warunków osobistych oskarżonego, w szczególności jego dotychczasowej karalności za przestępstwa godzące w te same dobra chronione prawem, Sąd ocenił, że orzeczona kara, biorąc pod uwagę górną granicę ustawowego zagrożenia, nie jest niewspółmiernie surowa. Jest karą sprawiedliwą.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. J.

Pkt II

Pkt I

Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniach od 11 sierpnia 2023 roku godz. 17:15 do 12 sierpnia 2023 roku godz. 16:10.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt III

W sprawie występował obrońca z urzędu, w związku z czym na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z § 17 ust. 2 pkt 3 i ust. 7 oraz § 20 Rozporządzenia z 14 maja 2024 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata
z urzędu (Dz. U. 2024 poz. 763) zasądzono na jego rzecz należne wynagrodzenie.

Pkt IV

Uwzględniając sytuację majątkową, osobistą i możliwości zarobkowe oskarżonego, rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania oparto na art. 624 § 1 k.p.k., zwalniając oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

1.1Podpis